Gelukkig leven en bewegen in Nieuw Bleyenburg

Hij laat me de serre zien, waar de meeste activiteiten plaatsvinden. Er wordt daar een paar keer per week fanatiek getafeltennist. Tafeltennis is uiterst geschikt voor oudere mensen, omdat het heel intensief is en je er geconcentreerd bezig voor moet zijn. Je beweegt veel, maar je hoeft er geen lange sprintjes voor te trekken, zoals bij badminton en tennis. Goed voor je bloedsomloop!, glundert Ad. De meeste spelers zijn rond de 80. Het tafeltennis clubje is alleen bedoeld voor bewoners.

Biljarten en poolen daarentegen staat wel open voor mensen van buiten. Dat zijn dan meestal mensen waarmee bewoners afspreken voor een potje. En er worden heel wat ballen gestoten in de serre van Nieuw Bleyenburg.

In de serre bevindt zich verder de bibliotheek. Er worden hier ook optredens georganiseerd, maar dat is de laatste jaren wat minder, ook al vóór corona. Ad denkt dat dat komt omdat hier al zoveel te doen is, maar de opkomst was altijd wel goed, realiseert hij zich dan.

Een andere activiteit waaraan Ad met een aantal anderen aardig wat uurtjes beweging in stopt is de binnentuin. Gras maaien doet de door Woonzorg en bewoners betaalde hovenier, maar de tuincommissie is druk met snoeien, onkruid verwijderen, de boulebaan onderhouden en algemeen onderhoud.
De fraai aangelegde jeu de boulebaan is alleen voor ‘binnen’ bedoeld, maar het is voor iedereen wel een goed idee om eens met vrienden of buren in een parkje af te spreken voor een spelletje. Voor jeu de boule heb je niets anders nodig dan een grindpaadje, tenslotte.

Het complex is verder nog gezegend met een restaurant en een medisch bewegingscentrum, waar ouderen kunnen fitnessen. Bewoners spreken met elkaar in het restaurant af of ze komen op de bonnefooi: je hoeft daar niet alleen te eten, want er staat een lange aanschuiftafel. Het restaurant is nu natuurlijk gesloten, maar je kunt er wel afhaalmaaltijden krijgen.

Naast en ’s middags ook wel in de serre heeft de King Arthur groep haar dagbesteding, een kleine groep dementerende ouderen.
Bewoners hebben veel onderlinge contacten, mensen zorgen voor elkaar, doen klusjes als dat nodig is, letten een beetje op elkaar.
Al met al klinkt het als een ideale woonvorm voor als je wat ouder wordt. Er zijn zowel huur- als koopwoningen en ze staan niet bepaald lang leeg.
Ad (79) is er in ieder geval heel gelukkig mee. Ik was hem bij het badminton van de Derde Helft tegengekomen, dus ‘buiten’ beweegt hij ook nog flink. En het liefst van al wandelt hij of maakt hij lange fietstochten met zijn vrouw, die al net zo actief is als hijzelf en ook tafeltennist en jeu de boule speelt.