Wandelen met de hond: goed voor je lijf èn voor je sociale contacten!

Wie een hond heeft, weet: als je daar mee wandelt, word je heel makkelijk aangesproken. Een hond is op zichzelf al goed gezelschap, maar leidt ook vaak tot nieuwe sociale contacten. En in deze corona tijd waarin je zomaar de kans loopt te verkommeren achter de geraniums is dat alleen maar een plus!

In Voordorp wordt er veel met honden gewandeld in het Park, de groene strook langs de Augusto Sandinostraat. En het lijkt alsof het er de laatste tijd ook steeds meer worden, vertelt Yvonne Baljet (62) me, terwijl haar vriendelijke reus Jessie me verlangend aanstaart: ze zou me het liefst steeds opnieuw verwelkomen.

Je kunt er de klok op gelijk zetten. Drie keer per dag wandelt Yvonne met Jessie, op vaste tijden en de hondenbezitters die ze dan tegenkomt hebben duidelijk hetzelfde patroon. Als ze een uur later zou gaan, zou ze weer andere mensen tegenkomen.

Zeker 20 honden kent Yvonne bij naam, maar gek genoeg geldt dat niet voor hun baasjes. De gesprekken gaan meestal over honden en lijken misschien oppervlakkig, maar er is wel degelijk ook een band. Als er iets met een hond aan de hand is leven mensen echt met elkaar mee. Yvonne herinnert zich de stapels kaarten die ze kreeg toen haar vorige hond overleed nog goed.

Honden spelen met elkaar als er een klik is, vooral als ze in de loop van de tijd samen zijn opgegroeid. Echte ruzies zijn er niet. Als het echt niet klikt, geven hun baasjes dat wel aan. Mensen die toch maar liever even omdraaien als Jessie aan komt lopen – ze ziet er nu eenmaal imposant uit – merken vaak dat kleine keffertjes veel lastiger kunnen zijn! Vaak krijgt Yvonne te horen: oh, ik wist niet dat rottweilers zo lief konden zijn! Vriendelijke lobbesen zijn het; niet voor niets heeft ze al 43 jaar rottweilers.

De laatste tijd komen er ook veel ‘vreemde honden’ langs, maar die hebben blijkbaar geen vaste rondjes, want je ziet ze niet regelmatig terug. In deze coronatijd is het een stuk drukker geworden in het Park: soms lijkt het wel de Kalverstraat! En dat zijn niet alleen hondenliefhebbers, ook joggers en wandelaars . Mensen hebben er duidelijk behoefte aan buiten te zijn. Zes uur ’s avonds was het spits, maar nu het zo vroeg donker wordt zie je juist geen hond om die tijd.

Yvonne heeft een webwinkel met sieraden en kan haar tijd dus helemaal zelf indelen. Ze had het zich eigenlijk niet zo gerealiseerd, maar al bij al krijgt ze heel wat beweging met en door Jessie. Drie keer per dag een uur en dan ook nog grote wandelingen, in het Gagelbos met haar vriendin, in het weekend met haar man… Aan andere vormen van bewegen doet ze niet, maar dat is ook helemaal niet nodig. Ze vindt het heerlijk om zo veel buiten te zijn, zelfs in de regen.